Een tijd geleden viel hier in huis de stroom uit en moest ik verplicht naai pauze nemen. Patroontekenen op mijn gewone pc was door de stroomstoring ook niet mogelijk. We zijn gewoon ontzettend afhankelijk van stroom. Vroeger naaide men de de meest ingewikkelde kleding zonder stroom met een hand of trapnaaimachine.
In mijn kinderjaren naaide ik ook met een handnaaimachine. Ik naaide kleding voor mijn Barbiepoppen. Ik was toen een jaar of zeven.
Mijn Barbies waren goed geklede popjes.
Ik wilde wel weer een naaimachine die werkte op mensenkracht. Mijn man vond mijn wens wel interessant en vertelde dat hij mijn wens wel kon vervullen. Hij dook op ons mini zoldertje en kwam terug met twee prachtige Singer trapnaaimachines. Die had hij in zijn studenten tijd aangeschaft. Helaas was het trapsysteem niet meer compleet. Zijn bedoeling was om het op te knappen maar toen we op Internet rond keken leek het ons verstandiger om er een van Marktplaats te kopen. Daar heb je nog genoeg keuze.
Op Internet vond ik informatie over de Pfaff 30/31 uit de jaren vijftig van de vorige eeuw. Deze naaimachines zijn oer sterk en kunnen overweg met de huidige moderne naalden en zelfs nieuwe moderne voetjes zijn geen probleem. Nieuwe spoelrubbers en leren aandrijfriemen zijn ook gemakkelijk te vinden en te koop.
Via Marktplaats kocht ik van een dame een naaimachine die van haar overleden moeder was geweest. Ik betaalde maar liefs €20,00. En voor ongeveer €10,00 heb ik een nieuwe aandrijfriem en twee ronde rubbers voor het spoelen gekocht. Een beetje naaimachine olie en het machientje loopt nu als een treintje.
Ik probeerde imitatieleer te naaien maar dat gaf hetzelfde probleem als bij mijn elektrische naaimachine. Ik probeerde te naaien met een nieuw kunststofvoetje en verschillende naalden. Met de naald van de Coverpro stikte de oude Pfaff 30 opeens keurig mijn lapjes imitatieleer aan elkaar.
Ik vind het echt ontzettend leuk dat een machientje van zeker 60 jaar oud nog zo goed kan werken.
